16-2-2018

Het was prachtig weer vandaag en ik was vrij. Dus een mooie dag voor een ritje met de Burton. Ik wil nog een riem over de motorkap zetten en die je via Jansen Carrosseriebouw in Wesepe bestellen. Wesepe ligt dicht bij Apeldoorn, dus met de Burton binnendoor  daar naartoe gereden. Bij aankomst is het even zoeken naar het kantoor, maar uiteindelijk vind ik dit achter op het terrein. Daar tref ik Bas Jansen de eigenaar van het bedrijf en wordt enthousiast ontvangen. Ik geef aan dat ik een riem over de motorkap wil bestellen voor een Burton, en het blijkt dat ik niet de eerste ben die hier een riem komt kopen.

De riem wordt volgens het onderstaande model gemaakt en wordt 35mm breed en bruin van kleur.

Ondanks dat ik alleen een riem kom bestellen neemt hij de tijd om mee te lopen naar de auto en ik krijg de complimenten over de uitvoering van de auto. Daarna krijg ik een rondleiding door het bedrijf. Er o.a. wordt  gewerkt aan Austin Ten, een Alvis en diverse andere projecten. Prachtig om te zien wat die mannen kunnen maken uit aluminium, vakwerk!!!  Het gaat hier alleen wel om auto’s waar je een “iets” hoger budget voor nodig hebt dan voor het bouwen van een Burton. 

Na dit zeer interessante bezoek, wat toch al snel 45 minuten geduurd heeft, binnendoor via Deventer, Olst, Wijhe naar Zwolle gereden. Bij Zwolle de snelweg opgegaan en toen weer terug naar Apeldoorn. Onderweg weer de nodige duimpjes gehad en 3 gasten in een auto die naast me kwamen rijden en allemaal met de mobiel aan het filmen waren. Het blijft errggggg leuk. Resultaat aan het einde van de rit is weer 105 km extra op de teller en die staat nu op 258 km. 

18-02-2018

Vandaag weer erg mooi weer en heb met Carry afgesproken om een ritje te maken. De auto krijgt dan weer de nodig km’s op de teller en Carry kan gaan wennen aan het rijden een de Burton. Na de nodige voorbereidingen en wapen tegen de koude vertrekken we richting Heino waar we hebben afgesproken bij Chris Assies langs om daar een bakje te doen. Hebben we een mooi doel om naar toe te rijden.

Bij Chris even zijn aanpassingen aan de Burton, reservewiel en brandstoftank aan de buitenkant, bewonderd en onder het genot van een bakje thee en koffie even bijgekletst. Bij de vraag hoe we een mooie route terug kunnen rijden stelt Chris voor, om voor te rijden. Hij wou met dit mooie weer ook nog een tochtje maken. Carry gaat nu voor het eerst achter het stuur en met Chris voor ons uit zijn we richting Dalfsen naar Zwolle gereden en toen via Hattem naar Heerde. Chris neemt hier de pond naar Wijhe en rijdt dan naar huis en wij gaan door naar Apeldoorn. Het laatste stukje nemen we even de snelweg om te zien wat de motortemperatuur, na de aanpassing van het winterfront, doet. Op de binnendoorwegen ligt de temperatuur nu rond de 75°C. Op de snelweg stijgt de temperatuur naar maximum 100° C. Dus het winterfrontje doet nu goed zijn werk. Voor Carry was het een mooie kennismaking met het rijden in een Burton, en na even wennen gaat het best lekker. Zoals dat bij iedereen gebeurd die voor het eerst in een Burton rijdt, worden af en toe de tanden een beetje gepoetst, het is allemaal even wennen in zo’n knus autootje met twee grote kerels. Maar ook nu is het weer erg leuk. Bij thuiskomst staat de teller op 378 km en hebben we 120 km gereden. Nog even getankt en bij een 1/4 tank op de meter gaat er 12,7 liter in dus eigenlijk was de tank nog halfvol. Ook handig om te weten als we straks voor het HKVHKD weekend op pad gaan. Het verbruik komt nu op 1:17,5 uit 

Afgelopen vrijdag viel me op dat bij een warme motor bij stationair toerental het oliedruk lampje ging branden (ondanks dat de motor nu met 1000 rpm stationair loopt). Ook nu zien we hetzelfde. De oliedruk overall bij een warme motor lijkt wat laag 3,5 bar bij 5500 rpm. Ik heb gelezen dat deze 5-6 bar zou moeten zijn. Maar de motor doet het verder prima, lekt niet en reageert goed.  Nog maar even navragen bij BCC wat dit zou kunnen zijn. Bij thuiskomst na afkoelen van de motor het oliepijl gecontroleerd en er is wel iets verbruikt. Ik heb nu olie bijgevuld en met 200 ml staat het oliepijl weer op maximaal. Eens kijken wat ik bij de volgende ritten ga zien.   

24-02-2018

Afgelopen week heb ik, met Antoni van BCC, contact gehad over de lage oliedruk en het knipperende oliedruklampje bij stationair toerental. Hij gaf aan dat, het waarschijnlijk te maken heeft speling op de lagers van de krukas, maar dat ik me daar niet te ongerust over moest maken. Hij adviseerde wel om 20W50 olie te gaan gebruiken. Citroën heeft deze olie vroeger zelf ook in de 2CV motoren gebruikt. Omdat ik de historie van mijn donormotor niet ken was ik toch al van plan om de olie en filter voortijdig te laten vervangen. Daarom vandaag naar BCC gereden en daar het oliefilter en de 10W50 olie laten vervangen door een nieuw oliefilter en 20W50 olie. Deze olie is wat dikker en de verwachting is dat de een betere oliedruk oplevert (extra 0,5 bar).

Nu de auto op de brug staat controleert men gelijk nog even de rest van de techniek van de auto. Alles ziet er goed uit en ook de motor is mooi droog. 

Nu de dikkere olie erin zit wil ik nog wel even zien of het ook geholpen heeft. En omdat het erg mooi weer is besluit ik om mijn broer en schoonzusje in Arnhem te verrassen met een spontaan bezoek. Ik ben binnendoor van Zutphen via Dieren de Steeg naar Arnhem gereden. Daarbij passeer ik ook de Posbank en ik kon het dan ook niet laten om daar even overheen te rijden. Wat ergggg leuk is met dit mooie weer. Aangekomen in Arnhem heeft het oliedruklampje bij stationair toerental nog niet geknipperd.  De dikkere olie lijkt zijn werk dus goed te doen. Na bewonderende blikken van mijn broer, schoonzusje en buren, ga ik na een bakje thee gedronken te hebben weer terug naar Apeldoorn. Ik toer via het centrum van Arnhem en vervolgens binnendoor via Deelen  en Hoenderloo terug, Aangekomen bij de A1 besluit ik toch nog even via de snelweg om te rijden. Op de snelweg weer naar de 120 km en zelfs een klein stukje naar de 130 km. De oliedruk ligt overall wat hoger is nu rond de 4 bar. bij 5500 rpm. Vanaf de snelweg naar huis kom ik de nodige stoplichten tegen en bij alle stoplichten en stationair toerental blijft het oliedruklampje uit. Op de oliedrukmeter staat de druk rond 0,5 bar bij stationair toerental. De dikkere olie lijkt dus (voorlopig) de oplossing. Morgen als de auto afgekoeld is nog even de olie peilen en indien nodig bijvullen tot maximum niveau. Dan kan ik daarna het olieverbruik bijhouden. 

Ik heb vandaag ook voor het eerst gebruik gemaakt van de stoelverwarming, wat toch wel lekker is bij dit mooie maar koude weer. Stand 1 was voldoende om lekker warm te blijven met name de warmte in de rug is een aangename aanvulling. Met de rit van vandaag zijn er weer 130 km bij gekomen en staat de teller op 508 km.

Het is nu wel erg mooi weer dus ik denk dat ik morgen nog een rit ga maken. 

25-02-2018

Vandaag nog weer een rit gemaakt. Dit keer gaat Wilma ook mee. Het is wel wat kouder dan gisteren, maar het is wel te doen. Ik heb globaal de rit van gisteren gemaakt maar, op verzoek van Wilma, her en der wat smallere wegen gereden. Ook nu weer over de Posbank gereden waar het vandaag een stuk drukker is dan gisteren. Omdat we wat later zijn vertrokken wordt het op het laatst toch wel koud, en zijn we erg blij met de stoelverwarming. Bij thuiskomst weer getankt en nu gaat er 15 liter in en heb ik na de vorige tankbeurt 239 km gereden wat neer komt op een verbruik van 1: 15,6. Na het tanken rijden we naar het industrieterrein bij ons in de buurt, want Wilma heeft nog niet gereden en wil dit alleen maar op een rustige plek proberen. Dus daar van plek gewisseld en eerst het schakelen droog geoefend. Daarna een paar rondjes gemaakt. Het eerste rondje gaat met horten en stoten en wat gekraak in de versnellingsbak. Wat met name komt door het automatisme in het schakelpatroon van de moderne auto. Maar de latere rondjes gaan al beter. Zij moet erg wennen aan het onbekrachtigd sturen en remmen, en de grote slag die het gaspedaal heeft. Ja dit is anders autorijden dan met al het moderne spul wat we tegenwoordig gewend zijn. Dit is weer echt autorijden!!

Thuis gekomen staat er 625 km op de teller en hebben we vandaag 117 km gereden.   

2-3-2018

Vandaag heb ik de motorkapriem opgehaald in Wesepe. Dit keer met de andere auto en niet met de Burton want met -10°C was het wel ergggg koud. Dit is het eindresultaat geworden

Morgen ga ik hem op de Burton monteren.

Eind vorig jaar heb ik een 602cc reservemotor gekocht. Vandaag ben ik met deze motor naar BCC geweest om hem door Alex te laten onderzoeken. Nadat Alex hem bekeken heeft blijkt het om een goede gebruikte motor te gaan. Hij ziet er wel gebruikt uit maar kan na verwachting nog wel de nodig km’s mee. Ik heb dus inderdaad een reservemotor tot mijn beschikking, een meevaller. Later dit jaar maar eens beginnen met het opknappen van deze motor. Het zit vandaag qua tijd mee en thuisgekomen besluit ik, gezien het mooie weer, toch nog een rit met de Burton te maken. Het starten gaat vandaag wat moeizaam. Na bij de eerste startpoging bijna direct aangeslagen te zijn lukt het daarna niet meer en klinkt het of de accu het te zwaar heeft. Uiteindelijk de auto maar weer naar binnen gereden en de acculader aangesloten. Deze leest bij de start 12,5 V af en na ca. 8 minuten geeft de lader al weer 14,2 V aan. Er lijkt dus niets mis met de accu. Ik doe in de garage een nieuwe startpoging met dit keer de choke verder uitgetrokken. Nu start hij vrijwel direct. Ik vermoed dan ook dat ik bij de eerste startpoging de choke niet ver genoeg open heb gehad. Nu hij draait de auto uit de garage gereden en een mooi ritje gemaakt. Vanuit mijn woonhuis ben ik binnendoor naar Emst, Epe en via Vierhouten naar Nunspeet gereden. Vervolgens weer via een andere route teruggereden naar Epe en vanuit daar via Oene richting Deventer gereden om vervolgens via Wilp, Klarenbeek, Loenen, Beekbergen terug te rijden naar Apeldoorn. Thuisgekomen staat er 732 km op de teller en heb ik vandaag weer 107 km gereden. De auto doet het prima, hij stuurt strak rijd mooi rechtdoor als ik het stuur loslaat en remt en schakelt goed. Ook de motor reageert goed op het gas. Morgen nog eens het oliepeil controleren en kijk of er lekkages zijn. Ik begin de auto steeds beter te leren kennen en het voelt goed. Volgende week, tijdens de BOC ondersteldag, de auto nog een keer op de brug en alles nog eens controleren voordat ik aan de HKVHKD ga deelnemen. Ik heb er wel vertrouwen in. 

10-03-2018

Vandaag naar de ondersteldag van de BOC geweest. In ben vanuit Apeldoorn via Wilp, Voorst binnendoor naar Zutphen gereden. Hier werd weer op enthousiaste wijze uitleg gegeven over het onderstel, en in dit geval speciaal de stuurinrichting. Ook werd er een lezing gegeven over het uitzetten/organiseren van een rit. Weer een leerzame en gezellige dag. Nog even van de gelegenheid gebruik gemaakt om de onderkant van de auto te inspecteren voordat we volgende week de HKVHKD gaan rijden. Alles ziet er goed uit. Na deze dag nog gebruik gemaakt van het warme en droge weer en met een omweg via Deventer, Olst, Wijhe, Zwolle, Heerde, Epe en Vaasen weer teruggereden naar Apeldoorn. Bij terugkomst staat de teller op 862 km en heb ik 130 km gereden. 

Morgen, van Plexiglas , nog een nieuw winterfront maken. en als het weer het toelaat nog een ritje maken.  

16 t/m 18 maart 2018   

Het Kan Vriezen Het Kan Dooien (HKVHKD) via BOC/BCC 

Gezien het feit dat het bij de RDW voorkeuring om kleine punten ging en BCC deze op gaat lossen, heb ik er vertrouwen in dat de auto de 24e januari RDW goedgekeurd wordt. Daarom heb ik gevraagd of het mogelijk is om dit jaar nog deel te nemen aan de HKVHKD. Ondanks dat er al 43 equipes hadden ingeschreven kreeg ik toestemming om als 44e equipe in te schrijven. Dus dat heb ik gedaan. 

Dit weekend gaat mijn vriend Carry mee. Hij heeft ook een paar keer meegeholpen bij de bouw van de Burton, het dus is erg leuk dat hij aan deze rit meedoet. Een mooie bijkomstigheid is dat Carry in het verleden ook al eens bij een vriend, tijdens een tweetal ritten van de Triumph TR6 club, genavigeerd heeft. Dit is al weer even geleden (2014) maar mogelijk gaat dat een klein beetje helpen tijdens dit weekend.  

Tussen de RDW keuring en de HKVHKD, wil nog een paar ritten gaan maken zodat ik zeker weet dat de kindersziektes, die zich in een nieuw gebouwde auto voor kunnen doen, er uit zijn .

We hebben er zin in!!

En dan is het na lang wachten zover!!!

Na al vanaf januari ter voorbereiding op de tocht de nodige e-mailtjes met OB’s (Officiële Berichten) en HW’s (Hallo Wouters) te hebben ontvangen, ging dan eindelijk op vrijdag 16 maart de HKVHKD rit van start. Op zich spannend, niet zozeer wat de rit zelf aangaat, maar vooral om het feit of de auto er met 862 km op de teller er klaar voor is. De tekenen tijdens de ritten tot nu toe zijn goed en ook de laatste check tijdens de ondersteldag van de BOC geeft vertrouwen. Ik heb wel besloten om met 11:00 uur de groep vanuit Zutphen naar Duitsland te rijden. Met deze groep gaan we zonder snelwegen te rijden richting Hellenthal. 

We pakken ons goed in vertrekken om 11:30 iets, later dan gepland, met 4 Burtons richting de Eifel. Het gaat om de equipes: van Rooijen, Assies, Nooren en Willemsen/Megens. We spreken, i.v.m. de beschikbare navigatiesystemen, af om ook in deze volgorde te rijden. Daarnaast spreken we af als de lampen branden dat alles goed gaat en mocht er een probleem zijn we de lampen uitdoen. Als we net buiten Zutphen rijden komt er een app binnen van equipe Nooren, ze hebben problemen met het schakelen. De auto’s gaan aan de kant en er wordt gekeken. Het blijkt dat de verbinding tussen de versnellingspook in de auto en de pook op de versnellingsbak los is geschoten. We vinden bevestigingspin terug op het chassis van de auto en het blijkt dat er maar 1 borgpen in zit. Er wordt een grote carrosseriering om de pin geschoven en hiermee wordt de versnellingspook weer vastgezet en aan de andere kant wordt ook weer een carrosseriering geplaatst. Omdat we maar één borgpin hebben, en niemand een reserve borgpen heeft, besluiten we de andere kant met ijzerdraad vast te zetten. 

Vervolgens wordt het schakelen getest wat prima werkt en we gaan weer op pad. Tot de lunch pauze hebben we droog weer maar naar de lunchpauze wordt het weer minder en begint het te regenen, maar dat mag de pret niet drukken, want kan het kan immers vriezen of het kan dooien. 

Onderweg passeren we de eerste 1000 km op de teller.

Na de eerdere problemen met het schakelen verloopt de rest van de tocht probleemloos en onderweg worden nog de nodige actie en sfeerfoto’s gemaakt. 

In Hellenthal wordt er getankt zodat we klaar zijn voor de dag van morgen. 

Als we net getankt en betaald hebben zien we equipe Mocking aankomen. John en Gerda zien ons ook en John drukt op de claxon en spontaan valt zijn Burton stil en is met geen mogelijkheid meer aan de praat te krijgen. Dus de hulptroepen schieten gelijk te hulp en duwen de auto richting tankstation. 

Nadat John getankt heeft wil zijn Burton nog steeds niet starten. Op verzoek van de pompbediende duwen we onze auto’s aan de kant zodat er door andere automobilisten weer getankt kan worden, en wordt de auto van John in de autowasstraat geduwd. Bij het starten van de auto doet de startmotor het wel maar de auto start niet. Eerst wordt gecontroleerd of de brandstofpomp het doet en die werkt. Dan valt Chris op dat er geen oliedruklampjes branden als het contact aangezet wordt. Het lijkt dus een elektrisch probleem. Hierop duikt John onder het dashboard om de zekeringen te controleren.

En er wordt een kapotte zekering gevonden. Na deze vervangen te hebben start de auto weer en gaan we op pad voor de laatste paar kilometer. Bij aankomst worden de auto netjes geparkeerd. 

Best indrukwekkend zo’n wagenpark van 44 equipes met Burton’s, Eendjes, een Mehari en een Mini Cabrio

Na aankomst blijkt dat de elektrische problemen in de auto van John nog niet over zijn. Zijn ruitenwissermotor doet het niet en ook de richtingaanwijzers doen het niet en, alleen zijn groot licht brand en is niet uit te krijgen. Opnieuw worden de zekeringen gecontroleerd en op de twee lege posities in het zekeringkastje worden nog 2 zekeringen geplaatst (gelukkig heb ik er genoeg bij me). Dit om zeker te weten dat niet een van de zekeringen op de verkeerde positie is teruggezet. Maar dit alles lijkt niet te helpen. De richtingaanwijzers en ruitenwissermotor doen het niet en John heeft alleen groot licht. We opperen nog of het groot licht niet met een schakelaar uitgezet kan worden maar volgens John lukt dat ook niet. De ruitenwissermotor blijkt erg heet en lijkt doorgebrand, misschien doordat er onderweg een stangetje is losgeschoten waardoor alleen de ruitenwisser aan de chauffeurskant het nog deed. We hebben met z’n veel bij ons maar helaas geen ruitenwissermotor, dus maar hopen dat het de rest van het weekend droog blijft. Omdat de broer van John de kabelboom heeft gemaakt probeert John contact met hem te leggen wat die avond niet meer lukt.  

Die rest van de avond wordt er heerlijk gegeten, het nodige gedronken en veel gelachen. Ook wordt het aftredende organisatieteam, dat het HKVHKD evenement al 15 jaar lang organiseert, in het zonnetje gezet. Later op de avond blijkt mysterieuze”The STIG” ook nog aanwezig te zijn wat voor veel hilariteit zorgt. Uiteindelijk gaan we moe maar voldaan (veel te laat) naar bed om goed “uitgerust” aan de start te komen voor de dag van morgen. 

17-03-2018

 Als we wakker worden blijkt het licht te sneeuwen wat mooie plaatjes oplevert

De ochtend start redelijk vroeg. Vanaf 7:30 uur kan er ontbeten worden en om 8:30 uur start de briefing. Twintig minuten voor je IST (ideale start tijd) krijg je het routeboek en heb je 20 minuten de tijd om de ochtendroute op de kaart uit te zoeken. Het principe van de tocht is simpel, zoek het zelf maar uit en probeer de kortst mogelijk route af te leggen. O ja, let onderweg ook nog even op de nodige zoekfoto’s en maak de opdrachtfoto’s op de juiste manier. Simpel toch!! Alleen staan sommige plaatsnamen in het “Russisch” en mist er een regel met een plaatsnaam in het routeboek, want je moet tenslotte ook nog opletten op de boodschappen die op de jurytafel worden aangegeven. En hier wordt natuurlijk de missende plaatsnaam getoond. Er wordt ook nog verwacht dat je voor de start je “Special proef” doet wat dit jaar betekend dat je een rondje rijdt tijdens dit rondje stopt met 1 bal 3 blikken om gooit en dan a la “Stop Cheval” met de wielen precies tussen twee lijnen stopt. En dan ook graag nog een beetje snel. O ja! de tijd telt alleen maar als je alle drie de blikken hebt omgegooid. De special proef loopt niet helemaal lekker. Ik schat de draaicirkel iets te rooskleurig in en kom ruimte te kort voor de bocht en moet voor de stoeprand terug steken om de bocht te kunnen maken (een echte rookie actie). Carry moet dan de blikken omgooien wat niet lukt. Een kleine pleister op de wond is dat ik wel tussen de twee lijnen weet te stoppen. We doen niet mee voor de prijs maar hebben wel erg veel lol.  

Als de eerste routeboeken zijn uitgedeeld doet de eetzaal aan als een examenzaal en vliegen de kaarten over de tafel. 

Omdat wij startnummer 41 hebben, zijn wij als laatste equipe aan de beurt. Het voordeel is dan dat je al een beetje hebt kunnen spieken bij de rest. Niet dat dat veel helpt maar het is het idee!!

De route van vanochtend loopt vanuit Hellenthal, Frohnrath, Steinfeld, Nettersheim, Dollendorf, Nohn, Darscheid, Alfen, Klotten naar Cohem. Tot Nohn gaat het redelijk goed en vinden we onze route (zoekfoto’s doen we nog niet aan). In Nohn start er een FR (Fotoroute) en hier gaat het mis we zien op de tweede foto dat dit buiten de bebouwde moet zijn. Na circa 5 km rijden denken we het punt gemist te hebben en besluiten we gezien de tijd, en de tijd die we nog nodig hebben om op op tijd voor de lunch in Cochem te zijn, om rechtstreeks naar de pauzeplek te rijden. Omdat we de fotoroute en de zoekfoto’s hebben gemist besluiten we de de pagina’s uit het routeboek te fotograferen. Wat natuurlijk niet mag en alleen maar strafpunten oplevert.

We horen die avond dat we te ongeduldig zijn geweest en nog 2 km door hadden moeten rijden om bij het startpunt van de FR te komen. Het blijkt dat we een mooi bospad hebben gemist!!  Ja het is even wennen als rookies. 

Op de pauzeplek krijgen we te horen dat de organisatie de ochtendrit qua tijd verkeerd had ingeschat en krijgen we 30 minuten extra als IFT (ideale finish tijd). We eten snel wat soep en broodjes en bereiden samen met equipe Jeanny en Joost Nooren de middag rit voor. Ja je leest het goed in de lagere regionen van de ranglijst wordt er samengewerkt!! De middag route loopt via Valwigerberg, Ernst, Lutzerath, Udersdorf, AU bij Prum (wat via een raadsel bedacht moest worden) terug Naar Hellenthal

De route gaat deze dag over prachtige wegen met haarspeldbochten, zandpaden en stijgingspercentages tot 15%. Wat hard werken is voor zowel de motor (soms ruim 6500 toeren in de 2e versnelling) als voor de chauffeur. Na 8 uur rijden hebben we 302 km gereden. Dat was niet iets te lang voor de benzinevoorraad want 5 km voor Hellenthal begint de auto te stotteren en blijkt de tank leeg. Gelukkig hebben we 5 liter reserve bij ons en kunnen we na een korte stop de weg vervolgen. Na, i.v.m. de IFT (ideale finish tijd), eerst Carry afgezet te hebben ga ik even tanken en gaat er, incl. de 5 liter reserve, 24,95 liter in. Dus de tank was echt leeg!!. Een dagje klimmen en dalen door de Eifel levert een verbruik op van ca. 1 op 12, “ietsje” meer dan de gebruikelijke 1 op 16. Maar de auto heeft het vandaag prima gedaan. Ik had het idee dat de motor in de loop van de dag steeds beter ging lopen. En ik wist niet dat een 602 cc motor tot dit soort prestaties in staat was. Respect voor deze 30 jaar oude Citroën techniek.

‘S avonds wordt er weer heerlijk gegeten en worden de tussenstanden bekend gemaakt. Het blijkt dat equipe Chris en Lia Assies onder aan staan omdat zij de tijd van hun fototoestel niet goed hadden staan en de hele tocht, volgens de camera  in de nacht hebben gereden. Dit leverde zoveel strafpunten op dat zij nu al zeker waren van het behalen van de poedelprijs. Wij staan op de 33e plaats. We sluiten weer af met een gezellige avond. Het valt wel op dat het die avond wat sneller leeg begint te lopen, de inspanningen van vandaag heeft bij menig equipe zijn tol geëist. Bij navraag bij John hoe het nu zat met zijn ‘Groot licht’ bleek dat het toch een schakelaar kwestie was en dat je wel moet weten met welke schakelaar je het groot licht aan en uit zet. Hij had namelijk met de knop, die geplaatst is ter voorbereiding van de verstralers, het groot licht proberen uit te zetten.  Zal wel de vermoeidheid van de reis naar Hellenthal zijn geweest!!! Dit moet hij nog even horen vrees ik. 

18-03-2018

De zondag start met nog meer sneeuw en kou, het is -7°C als we opstaan.

Deze dag staat in het teken van de terugreis naar Zutphen. Dat betekend dus dat we in moeten pakken. Vanaf 7:30 kan er ontbeten worden. Wederom een uitstekend ontbijt. Om 8:30 is de briefing en daarin wordt aangegeven dat de “Special proef” vanwege de vele sneeuw niet achteruitgereden zal worden. Wel moeten we wisselen van chauffeur. Omdat vandaag in het teken van de terugreis staat zit er minder trucjes in de route. We besluiten om direct na de briefing de “special proef ” te doen, dus nu gaat Carry achter het stuur en moet ik blikken gooien. Na de ervaring van mijn te krappe bocht gisteren, neemt Carry de bocht nu ruimer, dus dat gaat goed maar ik moet nu de blikken omgooien en dat gaat van geen kant. De bal komt niet eens in de buurt van de blikken. De stop “a la Cheval” is vandaag ook een stuk lastiger want door de sneeuw zijn de strepen niet te zien. Maar ook nu weer veel lol. 

Omdat de IST (ideale starttijd) vandaag een half uur later is hebben tijd om “af te kijken” bij de andere equipes. Ook krijgen we vandaag het routeboek 30 minuten van te voren. We hebben nog een minuut extra omdat we de laatste equipe zijn die start en de organisatie ons het routeboek eerder geeft zodat zij zelf op pad kunnen gaan. Na 20 minuten voorbereiden hebben we de route uitgetekend op de kaarten. Maar we moeten natuurlijk wel wachten tot onze IST bereikt is. Vanochtend loopt de route vanuit Hellenthal via een prachtige kronkelende IGTL (ingetekende lijn), waar we natuurlijk ook nog de nodige zoekfoto’s tegen komen, via Schleiden, Heimbach, Julich, Waldniel naar de rustplaats bij hotel Grefrather Hof in Grefrath. Het verraderlijke aan deze rustplaats is dat er meerder Grefraths in Duitsland zijn. Aangekomen op de rustplek wordt er van ons verwacht dat we bij aankomst en vertrek een foto maken van de “jury klok”. 

Na een heerlijk buffet vertrekken na 45 minuten vanaf onze pauzeplek, om vervolgens via Sevelen, Kalkar, Hummelo naar Zutphen te rijden. Tijdens de rit worden we ook nog geacht een puzzel op te lossen en met de uitkomst van de puzzel een foto opdracht uit te voeren. We moeten een foto maken van huisnummer 45. Wat we hierbij niet goed doen is dat we de auto niet op de foto zetten wat wel noodzakelijk is bij een opdracht foto, strafpunten dus!! Na de stop in Hummelo blijft het gaspedaal hangen, Ik besluit te stoppen en even snel te kijken. Het blijkt dat de linker kachelslang is losgeschoten en op de gaskabel ligt waardoor er een extra kronkel in zit en deze niet lekker meer werkt. Na de kachelslang weer bevestigd te hebben rijden we zonder verdere problemen naar de finish

We zijn ruim op tijd voor onze IFT (ideale finishtijd) in Zutphen en wachten dan ook netjes met het maken van de foto’s tot het echt tijd is. Hier moet de camera weer ingeleverd worden om de eindstand op te maken. We sluiten dit prachtige weekend af met een heerlijk stampotten buffet. De eindstand wordt bekend gemaakt. Wij zijn geëindigd op de 33e plaats.  De beste rookies waren John en Gerda Mocking met een 31e plaats, we zaten dus dichtbij. Na de prijsuitreiking vertrekken we naar Apeldoorn. Thuisgekomen staat er 1760 km op de teller en hebben we dit weekend 897 km gereden. De auto heeft het perfect gedaan. De volgende dag heb ik het oliepeil nog gecontroleerd en de motor heeft nagenoeg geen olie verbruikt. Ik ben dus super tevreden. 

En na een weekend van regen, sneeuw en zandpaden ziet de auto er dan zo uit

We hebben een erg leuk weekend gehad wat zeker naar meer proeft. Ook de samenwerking met Carry was perfect. Op naar de HKVHKD van volgende jaar en dan kijken of we ons in positie kunnen verbeteren

Voor een mooie foto-impressie van de HKVHKD 2018 klik op deze link. Deze foto-impressie is gemaakt door de fotografen van BCC. 

24-03-2018

Vandaag even de “oorlogsstrepen” van de auto gehaald. Is ie weer klaar voor de rit van morgen 

25-03-2018

1e lente in Twente rit (BOC)

Vandaag hebben we deelgenomen aan de eerste BOC rit van dit jaar. De rit startte vanuit Vriezenveen. Rene Oude Alink had een mooie rit uitgezet die zich rond de grens van Nederland en Duitsland afspeelde. Het principe van de ca. 120 km lange toertocht was Bolle-pijltje, fotoroute en uitgeschreven route. Met natuurlijk de nodig zoekfoto’s en puzzels onderweg. Er was een mooie opkomst van 19 equipes en het weer was droog met af en toe flauw zonnetje, wat veel beter was dan voorspeld. Onderweg was er een goed verzorgde lunchstop en op het einde van de tocht had Truus nog heerlijke soep met stokbrood klaar staan. Al met al een mooi en goed georganiseerde dag met mooi gezelschap. Jammer genoeg was er één pechgeval. De versnellingsbak van John was bij het achteruitrijden vastgelopen en had alleen nog maar de 3e versnelling ter beschikking. Hierdoor kon hij niet meer naar huis rijden en moest de auto door een bergingsbedrijf naar BCC gebracht worden. Hieronder nog wat sfeerfoto’s  van de tocht 

22-04-2018

Bloeiende Bollenrit (BOC)

Vandaag hebben we deel genomen aan de bloeiende bollenrit. Omdat de tocht op de zondag na het jaarlijkse bloemencorso is, is het bijna onmogelijk of veel te duur om een B&B te vinden. Daarom besloten om de dag zelf naar Hillegom te rijden. Met Chris en Lia bij de BP de Hucht aan de A1 afgesproken om samen op te rijden. De reis gaat probleemloos en we komen om ca. 9:45 uur aan. Mede door het mooie weer zijn er 26 equipes naar Hillegom afgereisd. De rit staat deze keer in het kader van “genieten van de omgeving” en er zijn dan ook geen opdrachten onderweg. Om het daags na het bloemencorso is, is het nog erg druk maar ook gezellig in de streek en daarom is de lengte van de rit beperkt tot ca. 90 km. Voor de lunch gaat de rit door de bollenvelden, bos en langs kanalen. Halverwege de route is er een eenvoudige maar prima lunch verzorgd bij een bloembollenkwekerij. Het blijkt dat hier ook een club met paarden en rijtuigen hun pauze plaats hebben. Dit zorgt voor een mooi gemelleerd gezelschap. De overeenkomst tussen beide groepen is dat er ook bij de rijtuigen “2CV’s” meedoen. De vele fietsers die ook op pad zijn komen al snel even kijken. Tijdens de pauze komt er ook nog een grote oldtimerclub langs met ook vooroorlogse auto’s en ook veel “Amerikanen”. Zoals gezegd is het lekker druk en zijn er vandaag groepen met allerlei vervoersmethoden op pad in de streek. Na de pauze gaat de route weer verder door de bollenvelden en nu gaan we ook langs zee. De route wordt, eerder dan verwacht, rond 15:15 uur afgesloten bij de lokale bierbrouwerij “Klein Duimpje”.  Na de rit worden Erik en Erna Sanders bedankt voor de organisatie en, omdat er vandaag geen “winnaars” zijn krijgen zij terecht de trofee. Na een drankje en nog wat bijgekletst te hebben gaan we weer op pad naar Apeldoorn. Ook nu rijden we weer samen op met Chris en Lia. Onderweg krijgen we nog wat flinke “spetters” op ons kop maar het valt uiteindelijk mee en we zijn net voor de dikke buien thuis. Een mooie dag om terug te kijken en de auto heeft het wederom prima gedaan. Hieronder nog wat sfeerfoto’s  van de tocht 

We hebben vandaag weer 346 km gereden en de tellerstand staat nu op 2752 km. Bij thuiskomst, nadat de auto is afgekoeld, nog even het oliepijl gecontroleerd en dit is prima. Voorheen zat er in de uitlaat een vettige aanslag maar nu de kleppen opnieuw gesteld zijn en de nieuwe bougies zijn geplaatst is er een droge poederige aanslag in de uitlaat. De verbranding is door deze aanpassingen verbeterd.

05-05-2018

Vandaag de rit gemaakt naar Vijfhuizen in de Haarlemmermeer, dit om een bezoek te brengen aan de Citromobiel 2018. Ik ben nog niet eerder op deze beurs geweest en weet dan ook niet goed wat ik er van kan verwachten. Ik ga er in ieder geval met de Burton, want naar een Citroën beurs moet je zijn minst in een Citroën. Om op te schieten ga ik heen over de snelweg, kan ik gelijk controleren hoe de motor loopt na het afstellen van de kleppen. De motor lijkt beter te lopen. Ik kom samen met heel veel andere Citroën tegelijk aan in Vijfhuizen en moet dan ook even wachten voor ik een kaartje heb bemachtigd. Binnengekomen begint het met clubpresentaties, daarna wordt de hal gevuld met veel handelaren uit binnen en buitenland. Deze handelen vooral in onderdelen voor allerlei Citroën types en gereedschappen. BCC is ook aanwezig en ik maak nog even een praatje met Dimitri over het reviseren van kruk- en nokkenassen. Daarna loop ik nog even door de hal waar diverse modellen te koop worden aan geboden. Daarna loop ik via de parkeerplaats langs alle auto’s terug naar mijn auto. Wat opvalt is dat de DS erg populair is. Dit is dan ook een erg mooie auto, maar wel met complex techniek en erg duur om te restaureren. Mijn conclusie van de beurs is dat hij vooral handig is als je met een restauratieproject bezig bent en onderdelen of specifiek gereedschap nodig hebt. 

Na een paar uur rondgelopen te hebben besluit ik om binnendoor terug te rijden naar Apeldoorn. Dit is een mooie route langs het waterrijke gebied van Vinkeveen, Loosdrecht daarna door Hilversum. In Hilversum heb ik bij een verkeerslicht een verkeerd schakelmoment en de motor slaat af. En ik krijg deze met geen mogelijkheid meer gestart. Gelukkig krijg ik wat hulp om de auto even weg te duwen. Dan is het wachten geblazen tot de bobine afgekoeld is. En na 30 minuten start de auto weer, erg frustrerend. Omdat ik een half uur verloren heb en ’s avonds nog weg moet, besluit ik vanaf Baarn via de snelweg verder te gaan. In Apeldoorn aangekomen wil ik even aftanken en wat ik al veracht had weer startproblemen. Hier zijn 2 jongens behulpzaam en geven even een duwtje en de auto loopt binnen 10 meter. Dit wordt wel erg vervelend op deze manier. Ik had al eerder nagedacht over het monteren van een “Super (Goldspark) bobine” van “De Eendengarage” want zij geven 10 jaar garantie op het, onder alle omstandigheden, in 1 x starten van de motor, en daarom thuisgekomen direct de knoop doorgehakt en een nieuwe besteld. Ik hoop dat de bobine deze week binnenkomt dan kan ik hem in het Hemelvaart weekend plaatsen.

06-05-2018

Social event (BOC)

Vandaag deelgenomen aan het Social event georganiseerd door Bennie Groenewoud en zijn vrouw. Dit event, met onderstaand programma, werd gehouden op  hun Zorgboerderij/Landwinkel  De Munnikenhof 

13.00-13.30uur: ontvangst met koffie/thee en iets erbij

13.30- 14.00uur: korte toelichting zorgboerderij en rondje over het erf en langs de dieren, waar bij Bennie ook zijn verzameling Russische tractoren showde 

14.00-15.30 uur: voor de liefhebbers bijkletsen tijdens  een partijtje  Boerengolf door de weilanden of naar keuze Burtonkletsen op het overdekte  terras

15.00 uur: Voor wie het leuk vindt  rijden we een  gezamenlijk(voor eigen verantwoording en risico) een rondje S bochten Rozendaal/Beekhuizen dan via De Steeg  door de Havikerwaard weer terug naar Rheden waar nog  we met een hapje en een drankje kunnen napraten 

Mede door, de gastvrijheid, het mooie weer en de omgeving een erg leuke dag. Hieronder wat sfeer foto’s

Bij terugkomst in Apeldoorn staat er 3178 Km op de teller. 

16-06-2018

Na een heerlijk vakantie naar Canada,vandaag weer deelgenomen aan de Pech onderweg cursus van de BOC. De dag stond onder de bezielende leiding van Aard Bobbink, Jan Stobbe, (Jan Jansen was i.v.m. operatie aan zijn enkel afwezig) en Marijn Backx als toegevoegde ervaringsdeskundige. Marijn licht op zijn unieke manier de pechgevallen toe die hij tijdens zijn vele reizen heeft meegemaakt. Jan en Aard lichten nog toe wat handig is om onderweg bij te hebben. Samen met de praktijksessie in de middag maak het deze dag weer tot een leerzame en gezellige en erg leuke dag. 

17-06-2018

Vandaag naar de open dag geweest van Jansen Carrosseriebouw in Wesepe. Een mooi ritje naar een erg leuk, gastvrij bedrijf. Wat een vakmanschap is daar te zien! Geen wonder dat het erg druk is tijdens deze open dagen. En ook erg leuk dat men “model auto’s” verkoopt waarvan de opbrengst naar het goede doel gaat. Leuk Leuk Leuk!!

30-06 t/m 1-7-2018  

Dit weekend met de Burton naar Limburg geweest. Zondag wordt er door Frank en Sylvia Schoenmakers een BOC rit georganiseerd die start vanuit Herten. Omdat onze familie in zuid Limburg de Burton ook graag wilde zien op zaterdag al op ons gemak naar Kerkrade vertrokken. Wij rijden via een snelweg loze route, grotendeels door Duitsland, in 4,5 uur naar Kerkrade.  Na familiebezoek  daar rijden we door naar naar een volgend familielid in Voerendaal om uiteindelijk vanuit daar door te rijden naar ons B&B in Horn (midden Limburg). We ontdekken pas als we in Voerendaal zijn dat we ons voor 21:00 uur zouden  moeten inchecken in de B&B. Maar het is al 20:30 en we moeten nog een dik uur rijden dat gaat dus niet lukken. Snel even naar het B&B gebeld of dit een probleem is en, we mogen wel wat later komen maar dat betekend wel dat we direct op pad moeten. Als we oom 22:00 uur bij de B&B aankomen en de eigenaresse onze Burton ziet wordt gelijk haar man (ook een auto enthousiasteling) er bij gehaald. Als snel is vergeten dat we te laat zijn en wordt er onder het genot van een drankje nog lang doorgepraat over het zelf (ver)bouwen van auto’s, reizen (hij gaat met een auto deelnemen aan de Carbadge run die de volgende dag van start gaat). De volgende dag is het al weer vroeg dag en na een heerlijk ontbijt vertrekken we naar Herten. Daar worden we gastvrij ontvangen in het huis van Frank en Sylvia. Na het nuttigen van Limburgse vlaai beginnen we aan onze tocht door het Limburgse en Belgische land. De route is uitgezet via bolletje/pijltje, welke wat lastig te volgen blijkt. Maar desalniettemin genieten we van de mooie omgeving en het mooi weer. Na heerlijke broodjes hotdog en de prijsuitreiking vertrekken we weer naar Apeldoorn. Ook nu gaan we weer binnendoor en ’s avonds rond 22:15 zijn we moe maar voldaan weer thuis. Het was een mooi en leuk weekend en de auto heeft het weer prima gedaan. Er staat nu 4116 km op de teller. 

15-07-2018 

Afgelopen maandag 9 juli kregen we het trieste bericht dat Marijn Backx, mede organisator van de HKVHKD, bij een ongeval tijdens het mountainbiken om het leven was gekomen. Een groot verlies voor de familie en de Burton community.  Om deze reden werd er vandaag een afscheidsdienst georganiseerd. De familie had gevraagd of er veel Burton’s bij deze dienst aanwezig konden zijn. En zo werd, onder de HKVHKD deelnemers en leden van de BOC, een oproep gedaan om deel te nemen aan de laatste rally van Marijn. De opkomst was groot, we zijn vandaag met zo’n 50 auto’s (Eendjes, Mehari’s, Lomax en Burtons) vanuit Zutphen naar Almelo gereden, een indrukwekkende colonne auto’s (niet helemaal het ding van Marijn maar dat ging niet anders) voor de laatste rally van Marijn. De gedenkdienst om het leven van Marijn te herdenken was al even indrukwekkend. Met vele mooie herinneringen en anekdotes werd Marijn door familie en vrienden herdacht en op het eind werd er een borrel gedronken op het leven van Marijn. Een indrukwekkend afscheid. We zullen de mooie anekdotes in onze gedachten houden. En daarom wil ik deze dag afsluiten met het gezegde van Marijn “VAAK BEN JE TE BANG” dus leef het leven en geniet.